نصاح

فرهنگ فارسی

جمع ناصح است .

لغت نامه دهخدا

نصاح. [ ن ِ ] ( ع اِ ) رشته. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( آنندراج ) ( از مهذب الاسماء ). سلک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). رشته که بدان چیزی دوزند. ( فرهنگ خطی ) ( از متن اللغة ). رشته خیاط. ( فرهنگ خطی ). خیط. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ج ، نُصُح ، نِصاحَة.

نصاح.[ ن َص صا ] ( ع ص ) درزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )( مهذب الاسماء ). خیاط. ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ناصحی. ناصح. ( متن اللغة ).

نصاح. [ ن ُص ْ صا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ناصح. رجوع به ناصح شود.

نصاح . [ ن ِ ] (ع اِ) رشته . (منتهی الارب ) (دهار) (آنندراج ) (از مهذب الاسماء). سلک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (متن اللغة) (اقرب الموارد) (المنجد). رشته که بدان چیزی دوزند. (فرهنگ خطی ) (از متن اللغة). رشته ٔ خیاط. (فرهنگ خطی ). خیط. (متن اللغة) (اقرب الموارد) (المنجد). ج ، نُصُح ، نِصاحَة.

نصاح . [ ن ُص ْ صا ] (ع ص ، اِ) ج ِ ناصح . رجوع به ناصح شود.

نصاح .[ ن َص صا ] (ع ص ) درزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(مهذب الاسماء). خیاط. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (اقرب الموارد) (المنجد). ناصحی . ناصح . (متن اللغة).

کلمات دیگر: