( مجایاءة ) مجایاءة. [ م ُ ی َ ءَ ] ( ع مص ) ( از «ج ی ٔ» ) نبرد کردن کسی را درآمدن. || مقابل وموافق شدن. جیاء. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
مجایاءه
لغت نامه دهخدا
مجایاءة. [ م ُ ی َ ءَ ] (ع مص ) (از «ج ی ٔ») نبرد کردن کسی را درآمدن . || مقابل وموافق شدن . جیاء. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: