( نشیشة ) نشیشة. [ ن َ ش َ ] ( ع ص ) زمین شور که هیچ نرویاند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).
نشیشه
لغت نامه دهخدا
نشیشة. [ ن َ ش َ ] (ع ص ) زمین شور که هیچ نرویاند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).
کلمات دیگر: