<div class="boxBd">نشیمن کردن. [ ن ِ م َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) فرود آمدن و اقامت کردن. جای کردن. منزل کردن : <br>بفرمود تا ساز رفتن کنند<br>ز زابل به کابل نشیمن کنند.<div class="au">فردوسی.</div>در چمن از بی دماغی دل ناشاد<br>صبحدمی گر کنم بسهو نشیمن.<div class="au">طالب آملی.</div> || آشیانه کردن : <br>باز اقبالش نشیمن کرده بر هفت آسمان <br>هفت کوکب را گرفته زیر پر و زیر بال.<div class="au">امیر معزی ( آنندراج ).</div>همچو مرغی از بر من می پرد<br>نزد بدعهدی نشیمن می کند.<div class="au">خاقانی.</div></div>

نشیمن کردن. [ ن ِ م َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) فرود آمدن و اقامت کردن. جای کردن. منزل کردن : بفرمود تا ساز رفتن کنند ز زابل به کابل نشیمن کنند. فردوسی. در چمن از بی دماغی دل ناشاد صبحدمی گر کنم بسهو نشیمن. طالب آملی. || آشیانه کردن : باز اقبالش نشیمن کرده بر هفت آسمان هفت کوکب را گرفته زیر پر و زیر بال.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">فرود آمدن و اقامت کردن . جای کردن . یا آشیانه کردن .</div>

فرود آمدن و اقامت کردن . جای کردن . یا آشیانه کردن .

نشیمن کردن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا