<div class="boxBd"><b>( نشقة )</b> نشقة. [ ن ُ ق َ ] ( ع اِ ) گردن بند ستور. حلقه رسن که در گردن بهایم افکنند. ( از منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). گردن بندی که به گردن ستور می نهند. ( ناظم الاطباء ). طوق یا ریسمانی که بر گردن اغنام و جز آن افکنند. ( از المنجد ). ج ، نُشَق.</div>

( نشقة ) نشقة. [ ن ُ ق َ ] ( ع اِ ) گردن بند ستور. حلقه رسن که در گردن بهایم افکنند. ( از منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). گردن بندی که به گردن ستور می نهند. ( ناظم الاطباء ). طوق یا ریسمانی که بر گردن اغنام و جز آن افکنند. ( از المنجد ). ج ، نُشَق.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">نشقة.</span> [ ن ُ ق َ ] (ع اِ) گردن بند ستور. حلقه ٔ رسن که در گردن بهایم افکنند. (از منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). گردن بندی که به گردن ستور می نهند. (ناظم الاطباء). طوق یا ریسمانی که بر گردن اغنام و جز آن افکنند. (از المنجد). ج ، نُشَق .<br></p>

نشقة. [ ن ُ ق َ ] (ع اِ) گردن بند ستور. حلقه ٔ رسن که در گردن بهایم افکنند. (از منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). گردن بندی که به گردن ستور می نهند. (ناظم الاطباء). طوق یا ریسمانی که بر گردن اغنام و جز آن افکنند. (از المنجد). ج ، نُشَق .

نشقه

لغت نامه دهخدا