( مصدر ) تغافل کردن .
چشم خوابانیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چشم خوابانیدن. [ چ َ / چ ِ خوا / خا دَ ] ( مص مرکب ) چشم خواباندن. تغافل کردن. نادیده انگاشتن کسی یا چیزی را :
به بیداری چه خواهد کرد یارب با نظربازان
که خوابانیدن تیغست خوابانیدن چشمت.
به بیداری چه خواهد کرد یارب با نظربازان
که خوابانیدن تیغست خوابانیدن چشمت.
صائب ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: