بعقب راندن
بازپس راندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بازپس راندن. [ پ َ دَ ] ( مص مرکب ) بعقب راندن :
ز اشرار مشتی بازپس ، رانده بکین او نفس
پیکانْش چون پر مگس ، در چشم اشرار آمده.
ز اشرار مشتی بازپس ، رانده بکین او نفس
پیکانْش چون پر مگس ، در چشم اشرار آمده.
خاقانی.
کلمات دیگر: