( صفت ) آن کس که چشمان سیاه دارد سیاه چشم .
چشم سیاهرنگ چشمی برنگ سیاه . چشم دل سیاه . یا مراد چشم بی نور باشد .
چشم سیاهرنگ چشمی برنگ سیاه . چشم دل سیاه . یا مراد چشم بی نور باشد .
چشم سیاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چشم سیاه. [ چ َ / چ ِ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشم سیاهرنگ. چشمی برنگ سیاه. چشم که مردمک آن بغایت سیاه باشد :
بجان تو که نیارم تمام کرد نگاه
ز بیم چشم رسیدن بدان دو چشم سیاه.
که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه.
هست از بنفشه دیده بادام سرمه دار
روشن شود ز خط تو چشم سیاه ما.
چشم سیاه. [ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) سیاه چشم. آن کس که چشمان سیاه دارد.
بجان تو که نیارم تمام کرد نگاه
ز بیم چشم رسیدن بدان دو چشم سیاه.
فرخی.
ای سیه چشم چه دیدی تو از این دیده گناه که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه.
ایرج میرزا.
|| مراد چشم بی نور باشد. ( بهار عجم ). چشم کور. چشم نابینا : هست از بنفشه دیده بادام سرمه دار
روشن شود ز خط تو چشم سیاه ما.
میرزا طاهر وحید ( از بهار عجم ).
چشم سیاه. [ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) سیاه چشم. آن کس که چشمان سیاه دارد.
چشم سیاه . [ چ َ / چ ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشم سیاهرنگ . چشمی برنگ سیاه . چشم که مردمک آن بغایت سیاه باشد :
بجان تو که نیارم تمام کرد نگاه
ز بیم چشم رسیدن بدان دو چشم سیاه .
ای سیه چشم چه دیدی تو از این دیده گناه
که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه .
|| مراد چشم بی نور باشد. (بهار عجم ). چشم کور. چشم نابینا :
هست از بنفشه دیده ٔ بادام سرمه دار
روشن شود ز خط تو چشم سیاه ما.
بجان تو که نیارم تمام کرد نگاه
ز بیم چشم رسیدن بدان دو چشم سیاه .
فرخی .
ای سیه چشم چه دیدی تو از این دیده گناه
که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه .
ایرج میرزا.
|| مراد چشم بی نور باشد. (بهار عجم ). چشم کور. چشم نابینا :
هست از بنفشه دیده ٔ بادام سرمه دار
روشن شود ز خط تو چشم سیاه ما.
میرزا طاهر وحید (از بهار عجم ).
چشم سیاه . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) سیاه چشم . آن کس که چشمان سیاه دارد.
کلمات دیگر: