<div class="boxBd">غتمی. [ غ ُ می ی ]( ع ص نسبی ) ( منسوباً ) مرد که کلام پیدا گفتن نتواند.( منتهی الارب ). || و منه لبن غتمی ؛ ای ثخین لاصوت لصبه ؛ یعنی شیر غلیظ که ریختن آن صدائی ندارد. ( منتهی الارب ). || گرم. ( دزی ج 2 ص 201 ).</div>

غتمی. [ غ ُ می ی ]( ع ص نسبی ) ( منسوباً ) مرد که کلام پیدا گفتن نتواند.( منتهی الارب ). || و منه لبن غتمی ؛ ای ثخین لاصوت لصبه ؛ یعنی شیر غلیظ که ریختن آن صدائی ندارد. ( منتهی الارب ). || گرم. ( دزی ج 2 ص 201 ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مرد که کلام پیدا گفتن نتواند گرم</div>

مرد که کلام پیدا گفتن نتواند گرم

غتمی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا