گت ها

یکی از اقوام قدیم ژرمنی که از اسکاندیناوی یا گوتلاند آمده و یا از قوم گوتار جدا شده اند . گتها در یک قرن پیش از میلاد در کنار رود ویستول در شمال دریای سیاه و سواحل دریای بالتیک پراکنده شدند و در نیمه اول قرن ۳ م . با دولت روم بجنگ پرداختند تراکیه و مزی را خراب کرده و امپراتور دسیوس را در ۲۵۱ م . کشتند سپس دامنه لشکرکشی و مهاجمه خود را به سواحل جنوبی رود دانوب کشانیدند و در سال ۲۶۹ کناره های آسیای صغیر را غارت کرده بیونان حمله بردند و شهر آتن را ویران ساختند . آنها همچنین به جزیره کرت ( اقریطش ) و رودس هجوم بردند ولی امپراتور روم کلود دوم پادشاه آنها را در نسوس شکست داده و ارلیانوس آنها را به ماورای دانوب راند و در ساحل چپ آن رود مستقر ساخت . اما والانس با گت ها باحترام و ملایمت رفتار کرده قبایلی از آنها را بداخل امپراتوری روم راه داد . بعدها نفوذ امپراتوری گت ها از تیس تا دن وسعت یافت. در اوایل قرن چهارم میلادی گت ها بدودسته بزرگ ویزگتها و استروگت ها تقسیم شدند . هجوم هونها در سال ۳۷۵ م . امپراتوری گت ها را نابود ساخت . استروگت ها از هونها اطاعت کرده و در شمال دانوب باقی ماندند . ولی ویزگت ها سواحل آن رود را ترک نمودند و از این زمان این دو دسته تاریخ جداگانه ای پیدا کردند .

گت ها. [ گ ُ ] ( اِخ ) ج ِ گُت. نام طایفه ای است. رجوع به گت و ایران باستان ص 595، 619، 1881 و 2622 شود.