<p><span class=""hl"">غدان .</span> [ غ َ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء نسف در ماوراءالنهر و گویند از قراء بخاراست . (معجم البلدان ).<br></p>

غدان . [ غ َ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء نسف در ماوراءالنهر و گویند از قراء بخاراست . (معجم البلدان ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">غدان .</span> [ غ ِ ] (ع اِ)شاخ که بر آن جامه آویزند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).شاخه ای که جامه بر آن آویزند. (از اقرب الموارد).<br></p>

غدان . [ غ ِ ] (ع اِ)شاخ که بر آن جامه آویزند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).شاخه ای که جامه بر آن آویزند. (از اقرب الموارد).

<div class="boxBd">غدان. [ غ ِ ] ( ع اِ )شاخ که بر آن جامه آویزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).شاخه ای که جامه بر آن آویزند. ( از اقرب الموارد ).<br><hr>غدان. [ غ َ ] ( اِخ ) قریه ای است از قراء نسف در ماوراءالنهر و گویند از قراء بخاراست. ( معجم البلدان ).</div>

غدان. [ غ ِ ] ( ع اِ )شاخ که بر آن جامه آویزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).شاخه ای که جامه بر آن آویزند. ( از اقرب الموارد ). غدان. [ غ َ ] ( اِخ ) قریه ای است از قراء نسف در ماوراءالنهر و گویند از قراء بخاراست. ( معجم البلدان ).

<div class="boxBd">قریه ایست از قرائ نسف در ماورائ النهر و گویند از قرائ بخاراست</div>

قریه ایست از قرائ نسف در ماورائ النهر و گویند از قرائ بخاراست

غدان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا