<div class="boxBd"><b>( لاطئة )</b> لاطئة. [ طِ ءَ ] ( ع ص ، اِ ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. ( منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. ( مهذب الأسماء ). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. ( منتهی الارب ).</div>

( لاطئة ) لاطئة. [ طِ ءَ ] ( ع ص ، اِ ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. ( منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. ( مهذب الأسماء ). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">لاطئة.</span> [ طِ ءَ ] (ع ص ، اِ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. (منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. (مهذب الأسماء). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. (منتهی الارب ).<br></p>

لاطئة. [ طِ ءَ ] (ع ص ، اِ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. (منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. (مهذب الأسماء). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. (منتهی الارب ).

لاطئه

لغت نامه دهخدا