parsing

[کامپیوتر] تجزیه ؛تجزیه کردن - تجزیه کردن تحلیل ساختار جملات در یک زبان بشری یا مصنوعی کامپیوتر . مثلاً MS-DOS باید فرمان dir/b:/p را تجزیه کند تا تشخیص دهد که dir نام فرمان بوده :b فایلهایی است که باید نشان دهده شود و p به معنای مکث پس از پر شدن صفحه است . کامپایلر و مفسرها باید جملات زبانهای برنامه نویسی را تجزیه کنند . نگاه کنید به interpreter . compiler برنامه هایی که ورودی زبان طبیعی را می پذیرند . الزام دارند که جمله های زبان بشر را تجزیه کنند . عمل تجزیه از طریق مقایسه ی رشته با یک گرامر امر انجام می شود . این گرامر ساختارهای ممکن را تعریف می کند . مانند ساختار جمله ی the gog chased the black car که شکل زیر آن را نشان می دهد . مخل تجزیه از بالا به پایین است یا از پایین به بالا . در تجزیه ی بالا به پایین، کامپیوتر ابتدا به جستجوی ترکیب خاصی می پردازد . سپس به دنبال ترکیبهای جایگزین می گردد. از این رو فرایند چنین است . جستجوی جمله قانون 1: جمله شامل عبارت فعلی + عبارت اسمی است . جستجو برای عبارت اسمی قانون2: عبارت اسمی شامل اسم + حرف تعریف است . جستجوبرای حرف تعریف حرف تعریف the را از رشته ورودی قبول کن ! جستجو برای اسم اسم dog را از ورودی قبول کن ! جستجو برای عبارت فعلی و ... وقتی رشته ی ورودی خالی است و تمام عناصر یک جمله پیدا شده اند . فرایند کامل است . در تجزیه ی پایین به بالا ف کامپیوتر عناصر را از رشته ی ورودی قبول کرده و تلاش می کند آنها را کنار هم قرار دهد . از این رو : the را که یک حرف تعریف است . قبول کن ! dog را که یک اسم است، قبول کن ! اسم + حرف تعریف یک عبارت اسمی درست می کند . chased را که یک فعل است، قبول کن ! the را که یک حرف تعریف است . قبول کند ! black را که یک صفت است قبول کن ! cat را که یک اسم است . قبول کن ! اسم + صفت + حرف تعریف، عبارت اسمی می سازد . عبارت فعلی + عبارت اسمی، جمله درست می سازد . الگوریتم های تجزیه باید بتوانند عمل «پی جویی به عقب » را انجام دهند . زیرا گرامر آلترناتیو ( جایگزین ها ) را تامین می کند . مثلاً یک عبارت اسمی ممکن است دارای یک صفت باشد . و کلمه ای مانند leaves ممکن است فعل یا اسم باشد . همچنین، الگوریتم های تجزیه از روش recursive ( استفاده از خود برای اجرای خود ) استفاده می کنند تا ساختار خود بازگشتی زبانهای بشری را به کار ببرند. مثلاً یک عبارت اسمی ممکن است دارای یک عبارت اسمی باشد که آن هم خود یک عبارت اسمی دارد . مانند the discoverer of the solution to the problem نگاه کنید به natural language processing , backtracking recursion .