[زمین شناسی] زمین گلوگاهی اصطلاحی که در قانون بین المللی دماغه ها و سنگپوزها استفاده می شود که آب های سرزمینی را دربر می گیرد که بخشی از دریاهای آزاد نمی باشند. ریشه کلمه: لاتین، خلیج.
