empyrium

ریشه واژه امپیریم ( به لاتین: Empyrium ) واژ امپیریَن ( به لاتین: Empyrean ) می باشد که در فلسفه و کیهان شناسی یونان باستان به معنی بالاترین مکان در کره های آسمانی یا همان بهشت جایگاه خدا است. در کیهان شناسی یونان باستان باور بر این بود که این بخش از بهشت ( امپیریَن ) مملو از عنصر آتش است. به عبارتی دیگر می توان واژه امپیریم را تقریبن "بهشت سوزان" معنی کرد.