electronegativity

■ ELECTRONEGATIVE :
having a tendency to attract electrons
اِ لِکترو نِگِدِو

■ ELECTRONEGATIVITY :
اِ لِکترو نِگِ تی وِدی

الکترونگاتیوی یا الکترونگاتیویته یک اتم میزان تمایل نسبی آن اتم برای کشیدن جفت الکترون به سمت هستهٔ خود است. یک نوترون میزان تمایل زیاد آن اتم برای کشیدن یک پروتون به سمت الکترون خود است.

الکترونگاتیوی اتم ها
اتم وقتی در لایه ظرفیت خود الکترون کمتری داشته باشد تمایلش به گرفتن الکترون بیشتر می شود. هرچه عنصری تمایل بیشتری به گرفتن الکترون داشته باشد الکترونگاتیوتر است.

اگرچه الکترونگاتیویته، قطبیت پیوندهای شیمیایی بین اتم های یک مولکول را تعیین می کند اما عامل تعیین کننده قطبیت کلی مولکول نیست چون مولکول می تواند دارای مرکز تقارن باشد. در این حالت قطبیت پیوندها نسبت به هم به گونه ای خنثی می شود که قطبیت کلی مولکول را صفر در نظر می گیرند؛ بنابراین در مولکول هایی که فاقد مرکز تقارن مولکولی هستند می توان قطبیت کلی مولکول را با تعیین جهت بردار گشتاور دو قطبی در آنها نتیجه گرفت.

electronegativity ( خوردگی )
واژه مصوب: الکترون‏کشانی
تعریف: توانایی نسبی اتم در پیوند شیمیایی برای جذب الکترون های مشترک