مالاکان یا مالاکُنها (به روسی: Молокане؛ به لاتین: Molokan؛ معنی: شیرخوارها) گروهی مذهبی هستند که ریشه در قرن ۱۱ میلادی دارد ولی هویت ان به طور کلی در سده های ۱۷،۱۸ و ۱۹ شکل گرفت. این فرقه که از جنبش مسیحیت معنوی دهقانان روسی تکامل یافته و جدا شده از فرقهٔ دوخوبورها (Doukhobors) است و پیروان این فرقه که حاضر به اطاعت از کلیسای ارتدکس روسیه نشدند امروزه بیشتر در روسیه، ارمنستان، ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک و جمهوری آذربایجان زندگی می کنند.
مالاکان ها سلسه مراتب مشخص (کشیش، اسقف، کاردینال و ...) ندارند و جامعهٔ معنوی آن ها توسط چند شیوخی که به واسطهٔ تسلطشان بر کتاب مقدس و شرایع و درایتشان انتخاب می شوند اداره می شود.
آن ها کتاب مقدس را حقیقت عینی میدانند و جدل در ان را به هر نحو ناشایست می دانند.
به طور کلی اگر کسی مشکل شرعی خاصی داشته باشد با در میان گذاشتن ان با سایر مومنان مسلط به کتاب مقدس به جواب خود می رسد.
احترام به تمثال ها و نقش ها را به هر شکل مصداق کفر و بت پرستی میدانند.
می گساری و خوردن شراب حرام است.
خوردن گوشت خوک حرام است.
دست دادن با جنس مخالف نامحرم حرام است.
اگر کسی به مشکلی برخورد که خودش در به وقوع پیوستن ان نقشی نداشته باشد بر پیروان واجب است که برای رفع مشکل او اقدام کنند.
اگر یک مالاکان خلاف شریعت عمل کند ابتدا به صورت خصوصی نصیحت می شود و در صورت تکرار در میان سایرین توسط شیخ نصیحت می شود و در صورت تکرار توسط اعضا به مدت کوتاه طرد می شود و اگر باز فرد عاصی در عمل خود مصر باشد از جامعهٔ مالاکان ها اخراج می شود.
آن ها معتقد به رعایت حجاب توسط زنان هستند و بی حجابی را گناه می دانند.
تراشیدن ریش از نظر آن ها حرام است.
الگوی مالاکان ها مسیحیان اولیه هستند.
ازدواج زن مالاکان با مرد غیر مالاکان حرام است و اگر چنین شود ن مذکور از جامعه شان اخراج می شود و اصولاً با زن های غیر مالاکان هم ازدواج نمی کنند.
به طور کلی در امور سیاسی دخالت نمی کنند.
دخالت در امر نظامی را حرام می دانند.
بیشتر مالاکان ها اصالتی روس دارند و بیشتر اجداد آن ها از روستاهای روس نشین هستند ولی ملیت های دیگر روسیه بزرگ نیز اجداد آن ها را تشکیل می دهند.
ریشهٔ عقاید مالاکان ها به قرن های بسیار قبل بر می گردد و اولین مبلغ رسمی و شهید آن ماتوی سیمونویچ دالماتوف (Matvei Simyonich Dalmatov) نام داشت که عقاید مالاکان ها را در میان خانواده و هم روستاییانش تبلیغ می کرد. اما در سدهٔ هفدهم پس از اینکه جامعه روسیه به صورت علنی با سکولاریزم و پروتستانیزم غرب اشنا شده و بسوی مدرنیزه شدن و سکولار شدن رفت و کلیسای ارتدکس نیز در مقابل این غربیزه شدن نرمش نشان می داد بسیاری از اسقف های متعصب شروع به مخالفت با کلیسای ارتدکس مرکزی کردند از جمله پیشگام های این جنبش ها می توان اسقف اعظم پاتریارک نیکون (Patriarch Nikon) و دیگری روحانی که مورد قبول مردم عادی بود کشیش اواکیوم (Avvakum) را نام برد. بیشتر انتقادات این دو روحانی در نرمش ها کلیسای مرکزی و سکولار شدن آن و بی توجهی به اصول اولیه و سستی و سکوت در مقابل سکولار شدن درباریان بود. این انتقادها باعث شکل گیری موج جدیدی در جامعه می شد که تمایلی به اسقف های کلیسای اصلی نداشتند و درباریان و اسقف های کلیسای مرکزی را مومن نمی دانستند. اقدامات دولت روسیه روز به روز جامعهٔ مسیحیان متعصب را نسبت به کلیسا و امپراتوری بدبین می کرد. با حذف شدن شمایل و نقش های مذهبی از ادارات و جا گرفتن عکس های سزار و پرنسس ها و اشراف زادگان به جای آن ها و مراسمی که از نظر مسیحیت سنتی گناه محسوب می شد و سکوت کلیسای ارتدکس، دیگر شکی در بین مردم مذهبی روسیه نگذاشت که پیروان کلیسای ارتدکس مسیحیان واقعی نیستند و کار به جایی رسید که بسیاری از این مردم از اینکه خود را ارتدکس و پیرو کلیسای ارتدکس بدانند پرهیز کنند و این کار آن ها باعث برخوردهایی بین کلیسای ارتدکس و آن ها شد.
ادامهٔ این وضعیت باعث به وجود امدن گروه های از جمله دوخوبورها (Doukhobors) و سابوتینک ها (گروهی که تفاوت هایی با ارتدکس ها داشتند و مدتی نیز پیرو مالاکان ها شدند و برخلاف مسیحیان مانند یهودیان شنبه را تعطیل می دانند) و استاندیست ها و مالاکان ها (Malakans) و اسپریچوال ها و .. شد. اعضای این گروه (مالاکان ها) ابتدا به «آسکونوکلاست» مشهور بودند و بعدها وقتی جوامعی از آن ها به صورت مستقل جدا شدند و برخلاف کلیسای ارتدکس که مراسم روزهٔ خاص خود را داشتند و در مراسم روزه از شراب استفاده می نمودند مراسم روزهٔ خود را وضع نمودند و به جای شراب از شیر و گوشت و سایر فراورده های معمولی دهقانان استفاده نمودند و به این دلیل به شیر خورها که به روسی به مالاکان است مشهور شدند. به طور رسمی مالاکان ها از زمان خیاطی به نام اوکلین (Uklein) از ایالت تابف (Tabof) که به فعالیت های مالاکان ها جنبه رسمی داد، بیشتر مطرح شدند. اوکلین که تحت تأثیر سخنرانی های کشیشان مذهبی و متعصب مخالف سکولاریزم دوخوبورها (که کاکرهای روسی Russian Quakers نیز نامیده می شدند) قرار گرفته بود ولی بعدها چون نمی توانست قبول کند که خدا در روح انسان وجود دارد و تنویر اندیشه های درونی انسان منبع اصل حقیقت دینی است از این فرقه جدا شد و به سمت مالاکان ها گروید. اوکلین که با کتاب مقدس اشنا بود و با ادبیات ذهبی نیز آشنایی داشت این اعتقاد را ترویج داد که اصل حقیقت دینی را تنها می توان از کتاب مقدس دریافت نمود این عقیدهٔ وی و اشنایی وی با اصول اصلی و تعالیم کلیسا باعث شد روز به روز بر پیروان مالاکان ها افزوده شود.
مالاکان ها سلسه مراتب مشخص (کشیش، اسقف، کاردینال و ...) ندارند و جامعهٔ معنوی آن ها توسط چند شیوخی که به واسطهٔ تسلطشان بر کتاب مقدس و شرایع و درایتشان انتخاب می شوند اداره می شود.
آن ها کتاب مقدس را حقیقت عینی میدانند و جدل در ان را به هر نحو ناشایست می دانند.
به طور کلی اگر کسی مشکل شرعی خاصی داشته باشد با در میان گذاشتن ان با سایر مومنان مسلط به کتاب مقدس به جواب خود می رسد.
احترام به تمثال ها و نقش ها را به هر شکل مصداق کفر و بت پرستی میدانند.
می گساری و خوردن شراب حرام است.
خوردن گوشت خوک حرام است.
دست دادن با جنس مخالف نامحرم حرام است.
اگر کسی به مشکلی برخورد که خودش در به وقوع پیوستن ان نقشی نداشته باشد بر پیروان واجب است که برای رفع مشکل او اقدام کنند.
اگر یک مالاکان خلاف شریعت عمل کند ابتدا به صورت خصوصی نصیحت می شود و در صورت تکرار در میان سایرین توسط شیخ نصیحت می شود و در صورت تکرار توسط اعضا به مدت کوتاه طرد می شود و اگر باز فرد عاصی در عمل خود مصر باشد از جامعهٔ مالاکان ها اخراج می شود.
آن ها معتقد به رعایت حجاب توسط زنان هستند و بی حجابی را گناه می دانند.
تراشیدن ریش از نظر آن ها حرام است.
الگوی مالاکان ها مسیحیان اولیه هستند.
ازدواج زن مالاکان با مرد غیر مالاکان حرام است و اگر چنین شود ن مذکور از جامعه شان اخراج می شود و اصولاً با زن های غیر مالاکان هم ازدواج نمی کنند.
به طور کلی در امور سیاسی دخالت نمی کنند.
دخالت در امر نظامی را حرام می دانند.
بیشتر مالاکان ها اصالتی روس دارند و بیشتر اجداد آن ها از روستاهای روس نشین هستند ولی ملیت های دیگر روسیه بزرگ نیز اجداد آن ها را تشکیل می دهند.
ریشهٔ عقاید مالاکان ها به قرن های بسیار قبل بر می گردد و اولین مبلغ رسمی و شهید آن ماتوی سیمونویچ دالماتوف (Matvei Simyonich Dalmatov) نام داشت که عقاید مالاکان ها را در میان خانواده و هم روستاییانش تبلیغ می کرد. اما در سدهٔ هفدهم پس از اینکه جامعه روسیه به صورت علنی با سکولاریزم و پروتستانیزم غرب اشنا شده و بسوی مدرنیزه شدن و سکولار شدن رفت و کلیسای ارتدکس نیز در مقابل این غربیزه شدن نرمش نشان می داد بسیاری از اسقف های متعصب شروع به مخالفت با کلیسای ارتدکس مرکزی کردند از جمله پیشگام های این جنبش ها می توان اسقف اعظم پاتریارک نیکون (Patriarch Nikon) و دیگری روحانی که مورد قبول مردم عادی بود کشیش اواکیوم (Avvakum) را نام برد. بیشتر انتقادات این دو روحانی در نرمش ها کلیسای مرکزی و سکولار شدن آن و بی توجهی به اصول اولیه و سستی و سکوت در مقابل سکولار شدن درباریان بود. این انتقادها باعث شکل گیری موج جدیدی در جامعه می شد که تمایلی به اسقف های کلیسای اصلی نداشتند و درباریان و اسقف های کلیسای مرکزی را مومن نمی دانستند. اقدامات دولت روسیه روز به روز جامعهٔ مسیحیان متعصب را نسبت به کلیسا و امپراتوری بدبین می کرد. با حذف شدن شمایل و نقش های مذهبی از ادارات و جا گرفتن عکس های سزار و پرنسس ها و اشراف زادگان به جای آن ها و مراسمی که از نظر مسیحیت سنتی گناه محسوب می شد و سکوت کلیسای ارتدکس، دیگر شکی در بین مردم مذهبی روسیه نگذاشت که پیروان کلیسای ارتدکس مسیحیان واقعی نیستند و کار به جایی رسید که بسیاری از این مردم از اینکه خود را ارتدکس و پیرو کلیسای ارتدکس بدانند پرهیز کنند و این کار آن ها باعث برخوردهایی بین کلیسای ارتدکس و آن ها شد.
ادامهٔ این وضعیت باعث به وجود امدن گروه های از جمله دوخوبورها (Doukhobors) و سابوتینک ها (گروهی که تفاوت هایی با ارتدکس ها داشتند و مدتی نیز پیرو مالاکان ها شدند و برخلاف مسیحیان مانند یهودیان شنبه را تعطیل می دانند) و استاندیست ها و مالاکان ها (Malakans) و اسپریچوال ها و .. شد. اعضای این گروه (مالاکان ها) ابتدا به «آسکونوکلاست» مشهور بودند و بعدها وقتی جوامعی از آن ها به صورت مستقل جدا شدند و برخلاف کلیسای ارتدکس که مراسم روزهٔ خاص خود را داشتند و در مراسم روزه از شراب استفاده می نمودند مراسم روزهٔ خود را وضع نمودند و به جای شراب از شیر و گوشت و سایر فراورده های معمولی دهقانان استفاده نمودند و به این دلیل به شیر خورها که به روسی به مالاکان است مشهور شدند. به طور رسمی مالاکان ها از زمان خیاطی به نام اوکلین (Uklein) از ایالت تابف (Tabof) که به فعالیت های مالاکان ها جنبه رسمی داد، بیشتر مطرح شدند. اوکلین که تحت تأثیر سخنرانی های کشیشان مذهبی و متعصب مخالف سکولاریزم دوخوبورها (که کاکرهای روسی Russian Quakers نیز نامیده می شدند) قرار گرفته بود ولی بعدها چون نمی توانست قبول کند که خدا در روح انسان وجود دارد و تنویر اندیشه های درونی انسان منبع اصل حقیقت دینی است از این فرقه جدا شد و به سمت مالاکان ها گروید. اوکلین که با کتاب مقدس اشنا بود و با ادبیات ذهبی نیز آشنایی داشت این اعتقاد را ترویج داد که اصل حقیقت دینی را تنها می توان از کتاب مقدس دریافت نمود این عقیدهٔ وی و اشنایی وی با اصول اصلی و تعالیم کلیسا باعث شد روز به روز بر پیروان مالاکان ها افزوده شود.
wiki: مالاکان