محمود مذهب

محمود مُذَهِّب نگارگر، مذهب و خوشنویس نیمه آغازین سده دهم هجری (۱۶ میلادی) است. شهرت او خاصه با بنیانگذاری و آفرینش مهمترین آثار مکتب بخارا به اوج رسید. او از شاگردان کمال الدین بهزاد نگارگر مشهور ایرانی بود و در هرات و تحت حمایت میر علیشیر نوایی کار می کرد. بعدها عبیدخان ازبک، او و بسیاری از هنرمندان نگارگر آن دوره را به بخارا فرستاد. در بخارا او تحت تأثیر هنر ساده مردم بخارا کارهای خود را ساده تر کرد و سبکی ساده تر را در پیش گرفت.او از هنرمندان مصورساز، تذهیب گر و خطاط هم بود. بهارستان جامی (۹۸۵ هجری قمری/۱۵۲۸ میلادی) و بوستان سعدی (۹۶۳ هجری قمری/۱۵۵۱میلادی) از آثار او هستند.
تک چهره نوایی
تک چهره بهزاد
سه نازنین چینی
دختری در حال رقصیدن
مجلس طرب
پاکباز، روئین. دایره المعارف تاریخ هنر. نشر فرهنگ معاصر. چاپ ششم. ۱۳۸۶

محمود مُذَهِّب (قرن ۱۰ق)
نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. در بنیاد گذاری مکتب بخارا نقش بسزایی داشت. از هنرمندان هرات بود و تحت حمایت امیرعلی شیر نوایی قرار داشت. نزد کمال الدین بهزاد هنر آموخت. بعدها، عبیدخان ازبک پس از تصرف هرات، محمود و شماری از هنرمندان آن دوران، ازجمله میرعلی هروی، را در ۹۳۵ق به بخارا کوچ داد. از آن زمان به بعد، شیوۀ محمود باتأثیر از شیوۀ هنرمندان محلی، ساده تر شد، و عبدالله سلطانی، که از شاگردان او بود، از این شیوۀ تأثیر گرفت. شعر نیز می سرود، و خط نستعلیق و رقاع را خوش می نوشت. ازجمله آثار بر جامانده از او عبارت اند از مصوّرسازی، خوشنویسی، و تذهیب کاری صفحاتی از یک نسخۀ بوستان سعدی (۹۶۳ق)، و نسخه ایاز بهارستان جامی (۹۵۸ق)؛ تصویری از امیرعلی شیر نوایی، و نگاره ای از سه نازنین چینی (هر دو در موزۀ آستان قدس رضوی)؛ دختری در حال رقص، و دو نوازنده.