[روانپزشکی] نظریه ی فرآیند مخالف. به طور کلی یک مکانیسم متعادل پیچیده که در آن کارکرد یک وجه از سیستم به طور همزمان کارکرد وجهی دیگر را مهار می کند و بالعکس.
