گیرنده سوپرهترودین

گیرنده سوپرهترودین (به انگلیسی: Superheterodyne receiver) به نوع خاصی از گیرنده مخابراتی گفته می شود که با میکس کردن(تفریق)سیگنال دریافتی از یک سیگنال متناوب با فرکانس متفاوت، فرکانس اصلی سیگنال دریافتی را تغییر می دهد.سیگنال جدید تولید شده IF یا اینتر مدیت نام دارد.در موج های mw و sw این سیگنال برابر ۴۵۵ کیلوهرتز در گیرنده های تنظیم دستی و ۴۵۰ کیلوهرتز در گیرنده های سینتی سایزر میباشد.در موج های fm این سیگنال فرکانس ۱۰/۷ مگاهرتز دارد.
برخی گیرنده های جدید دارای دو مرحله میکس هستند و بنابراین دو فرکانس IF دارند.این امر برای حذف پدیده ایمیج ریجکشن صورت می پذیرد.
پردازش سیگنال حاصل آسان تر از سیگنال اولیه دریافتی خواهد بود. تقریباً همه ی گیرنده های رادیو و تلویزیون های مدرن سوپرهترودین هستند.

گیرندۀ سوپِرْهِتْرودین (superheterodyne receiver)
متداول ترین نوع گیرندۀ رادیو. در این گیرنده، سیگنال ورودی با سیگنال فرکانس ثابت آمیخته می شود که در مدار گیرنده تولید می شود. سیگنال حاصل، که سیگنال فرکانس متوسط نامیده می شود، فرکانسی بین فرکانس سیگنال ورودی و سیگنال داخلی دارد. این فرکانس متوسط نزدیک به فرکانس بهینۀ تقویت کنندهای است که سیگنال فرکانس متوسط از آن عبور می کند. با استفاده از این شیوه، بهره و گزینندگی گیرنده افزایش می یابد. از سیستم سوپرهترودین در گیرنده های تلویزیونی پایه نیز استفاده می کنند.