کلمه جو
صفحه اصلی

کرزم

لغت نامه دهخدا

کرزم. [ ک َ زَ ] ( ع اِ ) تبر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) مرد خردبینی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کَرازِم. ( ناظم الاطباء ).

کرزم. [ ک َ زُ ] ( اِ ) گیاهی باشد خوشبوی. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).

کرزم. [ ک ُ زُ ] ( ع ص ) بسیارخوار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پرخور. ( ناظم الاطباء ).

کرزم . [ ک َ زَ ] (ع اِ) تبر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (ص ) مرد خردبینی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، کَرازِم . (ناظم الاطباء).


کرزم . [ ک َ زُ ] (اِ) گیاهی باشد خوشبوی . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).


کرزم . [ ک ُ زُ ] (ع ص ) بسیارخوار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پرخور. (ناظم الاطباء).


دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:گرزم


کلمات دیگر: