گیاه هوایی

گیاه هوایی(به انگلیسی: Epiphyte) گیاهی است که روی گیاه دیگری (مثل درخت) بدون صدمه رساندن به آن زندگی کرده و رطوبت و موادغذایی را از هوا، باران و گاهی اوقات از آشغالهایی که در اطرافش جمع شده است می گیرد. گیاهان هوایی با انگل ها فرق دارند، گیاهان هوایی روی گیاهان دیگر رشد می کنند تا از نظر فیزیکی تکیه گاه آن ها باشد و لزوماً بر میزبان خود تأثیر منفی ندارند. یک ارگانیسم هوایی که گیاه نباشدepibiont نامیده می شود. گیاهان هوایی معمولاً در مناطق معتدل (مثل بیشتر خزه ها، غافث ها، گلسنگ ها، وجلبک ها) یا نواحی گرمسیری (مثل، بیشتر سرخس ها، ثعلب ها، کاکتوس ها و آناناسیان)یافت می شوند. بیشتر گیاهان خانگی به خاطر آب و خاک حداقل مورد نیاز خود از انواع گیاه هوایی هستند. گیاهان هوایی زیستگاهی غنی و متنوع برای ارگانیسم های دیگری مثل حیوانات، قارچ ها، باکتری ها و میستوزواها فراهم می کنند.
این گیاهان به دلیل اینکه در خاک ریشه نمی زنند گیاه هوایی نامیده می شوند. بهرحال، گونه هایی از جلبک های آبزی از جمله، جلبک دریایی وجود دارند، که گیاه هوایی هستند و روی گیاهان دیگر آبزی (جلبک های دریایی یا گیاهان گلدار)آبزی زندگی می کنند.
شناخته شده ترین گیاهان هوایی شامل خزه ها، ثعلبیان و آناناسیان مثل خزه اسپانیایی هستند، اما گیاهان هوایی ممکن است در هر قلمرو اصلی گیاهان یافت شوند. ۸۹٪ از گونه های گیاهان هوازی (حدود ۲۴٬۰۰۰) گیاهان گلدار هستند. دومین گروه بزرگ با حدود ۲۸۰۰ گونه (۱۰٪ از گیاهان هوازی) سرخس های باریک هاگدان هستند. در واقع حدود یک سوم از همهٔ سرخس ها هوایی هستند.

رستنی که معمولاً ریشۀ زمینی نداشته، به گیاه دیگری می چسبد و بر روی آن پرورش می یابد، اما برخلاف انگل ها، از این گیاه فقط به عنوان پایه یا منبع رطوبت استفاده می کند. مانند سایر رستنی ها، غذای خود را به وسیله فتوسنتز می گیرد ولی رطوبت را از هوا یا درخت پایه می ستاند. انواع ثعلب های استوایی و دارواش گیاه هوایی اند.