محمدعلی علومی

محمدعلی علومی (متولد فروردین ۱۳۴۰ بم) نویسنده، اسطوره شناس، پژوهشگر و طنزپرداز معاصر ایرانی است.
خبرگزاری ایسنا
خبرگزاری ایبنا
روزنامه جام جم
روزنامه روزگار
سایت نشر آموت
محمدعلی علومی رمان های معروف سوگ مغان، آذرستان، ظلمات، اندوهگرد، پریباد، داستان های غریب مردمان عادی، هزار و یک شب نو، خانه کوچک و عطای پهلوان را در پرونده کاری خود دارد.علومی فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. (ورودی مهر۵۸ بوده)؛ او به طور خودآموز، اصول داستان نویسی را از کتاب های آموزشی معدود آن دوران فرا گرفت و در واقع اولین آموزگارانش مردم عادی کوچه و بازار، روستایی ها و عشایر بودند. در سال ۷۰، با گردآوری قسمتی از فرهنگ مردم استان کرمان در ماهنامه ادبی-فرهنگی ادبستان مشغول به کار شد، و در عین حال چندین سال بخش آموزش داستان نویسی در مجله جوانان را بر عهده داشت. در همان سال ها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد. علومی که با لهجه شیرین بمی صحبت می کند مدت ها در تهران با دوست و همشهری هنرمندش ایرج بسطامی (خوانندهٔ اهل بم) همخانه بود. داستان کوتاه «بمانی» نیز اثر اوست که در آخرین شماره ماهنامه «فرجاد» در اواخر دهه ۶۰ یا اوائل ۷۰ چاپ شد.
رمان «آذرستان» وی در سال ۷۷ کتاب برگزیدهٔ سال از سوی وزارت ارشاد وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برندهٔ سی سال رمان طنز ایران شد، همچنین در آن مراسم استادان نجف دریا بندری در ترجمه طنز، پرویز شاپور در کاریکلماتور، مهدی اخوان ثالث در شعر طنز و کیومرث صابری در طنز مطبوعاتی به عنوان برگزیده انتخاب شدند.علومی تاکنون در چندین دوره جشنواره های سراسری طنز، در بخش داستان داور بوده و در اولین جشنواره سراسری داستان بیهقی نیز داور بوده است.همچنین دبیر جشنواره سراسری طنز و کاریکاتور بم در سال ۸۴ بود، که بعد از آن تاکنون تعطیل شده است.
در زمینهٔ پژوهش های مربوط به طنز، علومی بنا به توصیه استاد عمران صلاحی تاکنون این آثار را منتشر کرده است:

محمدعلی علومی (کرمان، 16 فروردین 1340ش- )
داستان نویس، طنزپرداز و پژوهشگر ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در رشته ی علوم سیاسیدانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه_تهران به تحصیل پرداخت. در سال های ابتدای دهه ی 1360، نخست در زادگاهش به شغل معلمی پرداخت و بعدتر، به عنوان کارشناس امور فرهنگی، به استخدام اداره ی ارشاد کرمان درآمد. علومی کار نویسندگی را از ابتدای دهه ی 1370 با مقاله نویسی و پژوهش برای ماهنامه ی ادبستان و مسئولیت بخش آموزش داستان نویسی مجله ی جوانان شروع کرده است. نخستین داستان بلند او، آذرستان، در سال 1375 و توسط حوزه هنری منتشر شد. این رمان در سال 1377 از طرف وزارت ارشاد به عنوان کتاب برگزیده ی سال انتخاب شد. همچنین رمان بعدی او، با عنوانشاهنشاه در کوچه دلگشا، در همان سال به عنوانبرندهٔ سی سال رمان طنز ایران معرفی شده است.از دیگر فعالیت های علومی در زمینه ی روزنامه نگاری می توان به نوشتن مطالب و قصه های طنز برای مجله های مهرو گل آقا اشاره کرد. او همچنین موسس خانه ی فرهنگ مردم بم و نرماشیر بوده است.
گزیده ی کتاب شناسی: اندوهگرد (مجموعه داستان- سپیده سحر، 1377)؛ بم امید بردمیدن (پژوهشی در تاریخ اساطیری و اجتماعی فرهنگی بم- موسسه ایران، 1382)؛ طنز امریکا (نقد و گزینش داستان طنز- خدمات فرهنگی کرمان، 1385)؛ بررسی طنز در مثنوی (پژوهش- امیرکبیر، 1386)؛بررسی طنز در بوستان سعدی (پژوهش- امیرکبیر، 1387)؛ بررسیطنز در گلستانسعدی (پژوهش- امیرکبیر، 1387)؛ وقایع نگاری بن لادن با تاریخ عالم آرای طالبان (رمان طنز- هزاره ققنوس، 1387)؛ سوگ مغان (رمان- آموت، 1389)؛ بررسی'طنز در خارستان حکیم قاسمی کرمانی (پژوهش- سوره مهر، 1393)؛ هزار و یک شب نو (مجموعه داستان- قطره، 1393) و داستان طنز جدید در ایران: از مشروطه تا انقلاب اسلامی (پژوهش- علمی و فرهنگی، 1394).
منابع:
روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولی­زاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395 http://yon.ir/B3ZNM http://yon.ir/xXTpH