زورآزمایی

زورآزمایی . [ زْ / زِ ] (حامص مرکب ) نشان دادن زور و نیرو. دست و پنجه نرم کردن . پهلوانی . (فرهنگ فارسی معین ). زورورزی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
چو زورآوری خودنمایی کند
بر افتاده زورآزمایی کند.

سعدی (بوستان ).

تو با این مردی وزورآزمایی
همی ترسم که از زن کمتر آیی .

سعدی .

دو جا غیرت کند زورآزمایی
چنان گیرد کزو نبود رهایی .

وحشی .

رجوع به زورآزما شود.