شب کور

( ~ .) (اِمر.) 1 - کسی که شب جایی را نبیند. 2 - خفاش .

شب کور. [ ش َ ] (ص مرکب ) آنکه به شب هیچ نبیند. أعشی . کسی که در شب چشمش نبیند. (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء). رجوع به شب کوری شود. || (اِ مرکب ) خفاش . شب پره .