fame
نام آوری
فارسی به انگلیسی
لغت نامه دهخدا
نام آوری . [ وَ ] (حامص مرکب ) نامبرداری . نامداری . شهرت . آوازه . بلندآوازگی . نام آور بودن . مشهور و معروف و سرشناس بودن . معروفیت . سرشناسی :
هرکه در مهتری گذارد گام
زین دو نام آوری برآرد نام .
دروغی نگویم در این داوری
به حجت زنم لاف نام آوری .
به هر کار کو جست نام آوری
در آن کار دادش فلک یاوری .
هرکه در مهتری گذارد گام
زین دو نام آوری برآرد نام .
نظامی .
دروغی نگویم در این داوری
به حجت زنم لاف نام آوری .
نظامی .
به هر کار کو جست نام آوری
در آن کار دادش فلک یاوری .
نظامی .
کلمات دیگر: