(هَ)(اِمر.)1 - صوت ونقش خوانندگی و گویندگی . 2 - انعکاس صدا، بادآهنج نیز گویند.
بادآهنگ
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
بادآهنگ . [ هََ ] (اِ مرکب ) صوت و نقش خوانندگی و گویندگی را گویند. (برهان ). صوت و نفس خوانندگی و گویندگی را گویند. بادنوا که بمعنی خوانندگی است . (آنندراج ). || باد بیش وز یعنی باد سخت و تند وزنده و باد کم و زیاد سست و آهسته وزنده . (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). || انعکاس صدا. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
۱. دریچه؛ روزنه.
۲. دریچه که برای وزیدن باد باز کنند.
کلمات دیگر: