بد‌ذات؛ بدسرشت؛ بدنهاد: ◻︎ یکی زشت‌روی بدآغار بود / توگویی به مردم‌گزی مار بود (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۰).

بد‌ذات؛ بدسرشت؛ بدنهاد: ◻︎ یکی زشت‌روی بدآغار بود / توگویی به مردم‌گزی مار بود (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۰).

فرهنگ عمید

بدآغار. [ ب َ ] (ص مرکب ) بدرگ . بدسرشت . (آنندراج ) : یکی زشت روی بدآغار بود تو گویی به مردم گزی مار بود. ابوشکور (از احوال و اشعار رودکی ج 3 ص 1238).

بدآغار. [ ب َ ] (ص مرکب ) بدرگ . بدسرشت . (آنندراج ) : یکی زشت روی بدآغار بود تو گویی به مردم گزی مار بود. ابوشکور (از احوال و اشعار رودکی ج 3 ص 1238 ).

بدآغار

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید