بیکربنات . [ ک َ ب ُ ] (فرانسوی ، اِ) بیکربونات . ملح اسیدی اسید کربونیک (H2co3). بعبارت دیگر، جسم حاصل از اسید کربونیک درصورتی که فلزی جانشین نصف ئیدروژن آن گردد، مانند بیکربنات سودیوم (Na 3 HCO) یا جوش شیرین . (از دائرة المعارف فارسی ). رجوع به کارآموزی داروسازی ص 141 و روش تهیه ٔ مواد آلی ص 231، 304 و گیاهشناسی ثابتی ص 73و نیز رجوع به جوش شیرین و کربنات و کربونات شود.
بیکربنات
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
نمک اسیدکربنیک و مخصوصاً نمکی که اساس آن سدیم باشد.
کلمات دیگر: