پرطمع. [ پ ُ طَ م َ ](ص مرکب ) که چشمداشت بسیار دارد. طماع : قناعت سرافرازد ای مرد هوش سر پرطمع برنیاید ز دوش . سعدی . چه خوش گفت خرمهره ای در گلی چو برداشتش پرطمع جاهلی . سعدی .

پرطمع. [ پ ُ طَ م َ ](ص مرکب ) که چشمداشت بسیار دارد. طماع : قناعت سرافرازد ای مرد هوش سر پرطمع برنیاید ز دوش . سعدی . چه خوش گفت خرمهره ای در گلی چو برداشتش پرطمع جاهلی . سعدی .

لغت نامه دهخدا

آن‌که طمع بسیار دارد.

پرطمع

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید