پیرکفتار. [ ک َ ] (اِمرکب ) کفتار پیر. کفتاری بزادبرآمده : ضبعٌ عرجاء.
پیرکفتار
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
۱. کفتار پیر.
۲. [مجاز] مرد یا زن پیر زشت و بدخو.
کلمات دیگر:
پیرکفتار. [ ک َ ] (اِمرکب ) کفتار پیر. کفتاری بزادبرآمده : ضبعٌ عرجاء.
۱. کفتار پیر.
۲. [مجاز] مرد یا زن پیر زشت و بدخو.