تنگ بار

۱. [مجاز] آستان و درگاهی که بار یافتن در آن دشوار باشد: ◻︎ دل شه در آن مجلس تنگ‌بار / به ابرو فراخی درآمد به کار (نظامی۶: ۱۰۷۹).
۲. [مجاز] ویژگی کسی که هیچ‌کس را نزد خود بار ندهد و راه یافتن به او ممکن نباشد.
۳. (اسم) از نام‌های باری‌تعالی.