دراینده . [ دَ ی َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از دراییدن . سراینده .گوینده . آوازکننده . (برهان ) (آنندراج ) : دراینده هر سو درای شتر ز بانگ تهی مغز را کرده پر. نظامی .

دراینده . [ دَ ی َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از دراییدن . سراینده .گوینده . آوازکننده . (برهان ) (آنندراج ) : دراینده هر سو درای شتر ز بانگ تهی مغز را کرده پر. نظامی .

لغت نامه دهخدا

گوینده؛ کسی که سخنی بگوید.

گوینده؛ کسی که سخنی بگوید.

دراینده

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید