طرب آشیان

طرب آشیان . [ طَ رَ ] (اِ مرکب ) مکان سرور و طرب :
سِزَدَم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم
طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد.

حافظ.