(تلفظ: a(e)trāgin) (عربی ـ فارسی) دارای بوی خوش ، معطر ، خوشبو ؛ (به مجاز) دلپذیر و خوش .
عطرآگین
فرهنگ اسم ها
مترادف و متضاد
بویا، خوشبو، دماغپرور، معطر
فرهنگ معین
( ~ .) [ ع - فا. ] (ص مر.) دارای بوی خوش .
لغت نامه دهخدا
عطرآگین . [ ع ِ ] (ص مرکب ) آمیخته به عطر. عطرآمیخته .
فرهنگ عمید
آغشتهبهعطر؛ پرعطر؛ معطر.
دانشنامه عمومی
آمیخته با عطر ، خوش بو
کلمات دیگر: