غم آباد. [ غ َ ] (اِ مرکب ) غمخانه . جای غم و اندوه :
دوش با رطل گلین و می رنگین گفتم
کز شما گشت غم آباد دل ویرانم .
دوش با رطل گلین و می رنگین گفتم
کز شما گشت غم آباد دل ویرانم .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 782).
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 782).
غمخانه؛ غمکده؛ جای غم و اندوه.