کلمه جو
صفحه اصلی

کوته آستین

لغت نامه دهخدا

کوته آستین . [ ت َه ْ ] (ص مرکب ) کوتاه آستین . کسی که آستینهای جامه اش کوتاه باشد. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوتاه آستین شود. || کنایه از صوفی . (از فرهنگ فارسی معین ). صوفی ، گویا صوفیه آستین کوتاه داشته اند و یا نیم تنه ٔ پوستین کوتاه آستین می پوشیده اند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز
ای کوته آستینان تا کی درازدستی ؟

حافظ.


به زیر دلق ملمع کمندها دارند
درازدستی این کوته آستینان بین .

حافظ.


و رجوع به کوتاه آستین شود.

فرهنگ عمید

۱. [مقابلِ بلندآستین و درازدست] دارای آستین کوتاه.
۲. [مجاز] درویش و صوفی: ◻︎ به زیر دلق ملمع کمندها دارند / درازدستی این کوته‌آستینان بین (حافظ: ۸۰۶).
۳. ضعیف و ناتوان.



کلمات دیگر: