کشاله ران , بيخ ران , محل تلا قي دو طاق , دوطاقه کردن , مثل خوک فريادکردن , غرولند کردن
اربیه
عربی به فارسی
لغت نامه دهخدا
اربیة. [اُ بی ی َ ] (ع اِ) بیغوله ٔ ران . کش ران که بشکم پیوسته است . بُن ران . (غیاث ). بیخ ران یا مابین اعلی و اسفل شکم . بُن ران . کش .
- فتق اربیه . رجوع به فتق و اربیات شود.
|| اهل خانه ٔ مرد. || قبیله ٔ مرد. || پسرعم مرد. ج ، اربیات .
کلمات دیگر: