کلمه جو
صفحه اصلی

آب دوغ

فرهنگ معین

(اِمر.) 1 - ماستی که درون آن آب ریزند و به صورت دوغ درآورند، ماستی با آب بسیار. 2 - گچ یا آهکی که برای اندودن دیوارها به کار رود، دوغاب .


لغت نامه دهخدا

آب دوغ . (اِ مرکب ) ماستی با آب بسیار، گشاده کرده :
کسی را کو تو بینی درد سرفه
بفرمایش تو آب دوغ و خرفه .

طیان .


- امثال :
بخیه به آب دوغ زدن ؛ رنجی بیفائده بردن .


کلمات دیگر: