ابأه . [ اَ ] (ع اِ) یک نی .
ابأه
لغت نامه دهخدا
ابأه . [ اِ ءَ ] (ع مص ) سر باززدن اندر کاری . فروگذاشتن طاعت .
ابأه . [ اِءَ ] (ع مص ) قصاص کردن . || با مأوی بردن . || بازگردانیدن . || گریختن . || پوست را دباغت کردن . پیراستن پوست را.
کلمات دیگر: