باباعبداﷲ چشمه مالان . [ ع َ دُل ْ لا هَِ چ َ م َ ] (اِخ ) مردی قلندر و جماعت کش بود و مردم باو ارادت تمام میداشتند. این رباعی از اوست :
یارب چه خوش است بی دهان خندیدن
بی واسطه ٔ چشم جهان را دیدن .
بنشین و سفر کن که بغایت خوبست
بی منت پا گرد جهان گردیدن .
یارب چه خوش است بی دهان خندیدن
بی واسطه ٔ چشم جهان را دیدن .
بنشین و سفر کن که بغایت خوبست
بی منت پا گرد جهان گردیدن .
(مجالس النفائس ص 144).