باد در بروت انداختن . [ دَرْ ب ُ اَ ت َ ] (مص مرکب ) تکبر و غرور و لاف زدن . (غیاث ) (مجموعه ٔ مترادفات ص 256) (آنندراج ): بزرگ مجلس از عذوبت آب قهوه و سرور باد نخوت و غرور در بروت انداخت و آتش افتخار در خاک استظهار زد. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ). رجوع به باد، باد به بروت انداختن ، باد در سبلت افکندن و باد در بینی افکندن شود.
باد در بروت انداختن
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: