بادسره . [ س َ رَ / رِ ] (اِ) نوعی از آزار باشد که اسب را بهم رسد. (برهان ) (آنندراج ). آزاری که در اسب پدید آید. (ناظم الاطباء). علتی است که اسب را میشود. (رشیدی ). بیماری است . (دمزن ).
بادسره
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر:
بادسره . [ س َ رَ / رِ ] (اِ) نوعی از آزار باشد که اسب را بهم رسد. (برهان ) (آنندراج ). آزاری که در اسب پدید آید. (ناظم الاطباء). علتی است که اسب را میشود. (رشیدی ). بیماری است . (دمزن ).