صفحه اصلی
بادگر
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
بادگر.
[ گ َ ] (اِ مرکب ) بادگرد. گردباد. (ناظم الاطباء). رجوع به بادگرد، و شعوری ج
1
ورق
160
شود.
کلمات دیگر:
