کلمه جو
صفحه اصلی

بالابیگلو

لغت نامه دهخدا

بالابیگلو. [ ب َ ] (اِخ ) از ایلات اطراف اجارود آذربایجان که در حدود 300 تن اند و در سبلان مسکن دارند و قشلاقشان مغان است . (از جغرافیایی سیاسی کیهان ج 3 ص 107).


بالابیگلو. [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مغان بخش گرمی شهرستان اردبیل که در 51 هزارگزی شمال باختر بیله سوار و 20 هزارگزی شوسه ٔ بیله سوار به اصلاندوز واقع است . ناحیه ایست کوهستانی و گرمسیر، دارای 166 تن سکنه . آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).



کلمات دیگر: