بالانمودن

بالانمودن . [ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) برپای خاستن . ایستادن . قیام کردن . بر پای ایستادن . || نمودن بالا. نشان دادن قامت . ظاهرکردن و نمایاندن شخص خود:
گیرداجلش [ اجلت ] دست که بالا بنمای .

(؟).