بحه

بحة. [ ب َح ْ ح َ ] (ع ص ، اِ) زن گلوگرفته ٔ گران آواز. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

بحة. [ ب ُح ْ ح َ ] (ع اِمص ) گرفتگی گلو و گرانی آواز. (منتهی الارب ). گرفتگی آواز. (غیاث اللغات ). گرفتگی گلو. گرانی آواز. (آنندراج ). غلظت در آواز و صوت . در لغت گرفتگی آواز باشد، واگر بر اثر بیماری باشد آنرا بحاح گویند. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به بح و بحاح و بحوح شود.