کلمه جو
صفحه اصلی

بداندرون

لغت نامه دهخدا

بداندرون . [ ب َ اَ دَ ] (ص مرکب ) بدباطن . بدفطرت . بدذات : او را یزدجرد گناهکار گفتندی از آنچه معیوب و بداندیش و بداندرون بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 74).



کلمات دیگر: