بدخوار. [ ب َ خوا / خا ] (نف مرکب ) بدخوراک . (ناظم الاطباء). بدغذا. (یادداشت مؤلف ). آنکه غذای بد خورد. - بدخوار گردانیدن ؛ بدخوراک کردن . اجداع ؛ بدخوار گردانیدن مادر کودک را. (منتهی الارب ).

بدخوار. [ ب َ خوا / خا ] (نف مرکب ) بدخوراک . (ناظم الاطباء). بدغذا. (یادداشت مؤلف ). آنکه غذای بد خورد. - بدخوار گردانیدن ؛ بدخوراک کردن . اجداع ؛ بدخوار گردانیدن مادر کودک را. (منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

بدخوار. [ ب َ خوا / خا ] (ص مرکب ) مشکل . دشوار. سخت . (یادداشت مؤلف ). - بدخوار گشتن ؛ دشوار و سخت شدن : یکی کار بد خوار و دشوار گشت ابا کرد کشورهمه یار گشت . فردوسی .

بدخوار. [ ب َ خوا / خا ] (ص مرکب ) مشکل . دشوار. سخت . (یادداشت مؤلف ). - بدخوار گشتن ؛ دشوار و سخت شدن : یکی کار بد خوار و دشوار گشت ابا کرد کشورهمه یار گشت . فردوسی .