کلمه جو
صفحه اصلی

بدنسب

لغت نامه دهخدا

بدنسب . [ ب َ ن َ س َ ] (ص مرکب ) بدنژاد. که اصل و نسب بدی دارد :
کید حسود بدنسب با چون تو شاه دین طلب
خاری است جفت بولهب در راه طاها ریخته .

خاقانی .




کلمات دیگر: